Historia Balu Polskiego
Historia Balu Polskiego sięga końca lat 60tych XX wieku, czasów, kiedy w Londynie działał Rząd Rzeczypospolitej Polskiej na Uchodźstwie, a Polska znajdowała się za żelazną kurtyną. Obok Rządu działał Skarb Narodowy, fundacja, która zajmowała się finansowaniem niepodległościowych instytucji i projektów zarówno na uchodźctwie jak i w kraju. Skarb Narodowy był niezbędny do promowania idei Polski Niepodległej. W 1969 roku pułkownik Antoni Szugajew, szukając pomysłu na podreperowanie finansów Skarbu Narodowego i pozyskanie funduszy na sprawę polską, wniósł projekt zorganizowania charytatywnego wydarzania towarzyskiego - prestiżowego i nawiązującego rozmachem do bali arystokratycznych Wielkiej Emigracji.
Pomysł ppłk. Szugajewa przypadł do gustu generałowi Andersowi będącemu w tym czasie Członkiem Rady Trzech, urzędu pełniącego funkcje prezydenta na uchodźctwie. Przy poparciu generała w 1970 roku zorganizowano pierwszy Bal nazwany Balem Polskiej Emigracji. Bal odbył się pod patronatem samego generała, któremu dane było uczestniczyć jedynie w jego pierwszej edycji.
Bal z założenia miał być wydarzeniem ekskluzywnym i prestiżowym. Komitet Organizacyjny Balu od początku zapewniał, aby odbywał się on w możliwie najlepszym hotelu w Londynie i rozpoczynał się wykwintną kolacją.
